بتن ریزی کف
Wiki Article
البته قبل از ژوزف اسپدین، اشخاص دیگری در فرانسه و انگلستان از پختن خاک رس و سنگ آهک مصالح مشابهی به دست آوردند ولی هیچکدام کار خود را دنبال نکرده و محصول خود را به ثبت نرساندند، ژوزف اسپدین نخستین شخصی بود که سیمان را در اوایل قرن نوزدهم در انگلستان به ثبت رسانده و آن را ابتدا برای ساخت فانوس دریایی مورد استفاده قرار داد.
سیمانهای کم حرارت در حین واکنش هیدراتاسیون، دمای کمی تولید میکنند. این ویژگی با تغییر خاصیت شیمیایی برخی از ترکیبات سیمانهای پرتلند معمولی به دست میآید. ترکیب شیمیایی سیمانهای کم حرارت عبارت است از:
با توجه به مشخصه فوق سیمان می تواند دارای ترکیبات متفاوتی باشد و اصولا جزو ملات های آبی محسوب می گردد. ملات های آبی از دوران گذشته شناخته شده بودند. از جمله این ملات ها آهک است که مصری ها و یونانی ها با مخلوط کردن آن با خاکستر آتشفشانی، خاک آجر و آب به نوعی آهک آبی دست می یافتند که خاصیت سخت شدن و فشار پذیری داشت. با به کار بردن این ساروج رومی ها توانسته اند ساختمان های عظیمی بسازند که هنوز بقایای آن ها پس از گذشت چند هزار سال پا بر جا و قابل مشاهده باشد.
حرارت هیدراتاسیون سیمان میتواند بر سرعت گیرش و مقاومت نهایی بتن یا ملات تأثیر بگذارد.
از مراجعه به سایت آنجا که سیمان پرتلند، متشکل از مخلوط نامتجانس چندین جزء است، لذا فرآیند هیدراتاسیون حاوی واکنشهای همزمان انجام شونده ترکیبات بدون تبلور با آب است. با این وجود، تمام ترکیبات به یک میزان هیدراته نمیشوند.
با آسیاب کردن این ماده و افزودن ترکیباتی نظیر گچ به آن، سیمان تشکیل میشود. در بخشهای بعدی، به تشریح نحوه ساخت کلینکر خواهیم پرداخت.
به طور کلی، در دمای خنک، زمان گیرش سیمان افزایش مییابد و در دمای گرم، زمان گیرش سیمان کاهش مییابد.
حرارت هیدراتاسیون سیمان چیست و چگونه اندازه گیری می شود؟
تبلیغات
در این بخش، به معرفی عملکردها، مزایا و معایب هر یک از اجزا اصلی سیمان میپردازیم.
باید از دستکش و لباس کار مناسب برای محافظت از پوست در برابر سیمان استفاده کرد.
به کارگیری در بتن برای ساخت کف، سقف، نعل درگاه، تیر، پله، ستون و غیره
در مراحل بعدی، وقتی تحرک یونی محدود میشود، هیدراتاسیون ذرات سیمانی باقی مانده ممکن است از طریق واکنشهای حالت جامد صورت گیرد.
تجزیه اکسیدهای سیمان پرتلند (بر حسب %) تعیین ترکیب اجزای سیمان، با استفاده از تجزیه شیمیایی